محل اجرای آن در استان مازندران شهرستان بابل می باشد. در این پروژه، نما تنها وظیفهٔ حفاظ و یک رابط درون و بیرون باقی نماند. از زمانی که لباس فرد معرف شخصیت وی پنداشته شد، خانه نیز به مثابه “لباس دوم ” میبایست، معرف شخصیت، ارج و مقام اجتماعی مالک خود باشد.”در معماری غرب نما یا فاساد دارای حالت نمایش است؛ بدان صورت که در همان وهلهٔ اول کسی را که پشت آن زندگی میکند، نشان میدهد. همه چیز معرف و نشانهٔ شخصیت خانوادگی است، همه چیز طبقهٔ اجتماعی و مالکیت صاحبخانه را نشان میدهد. به کار گیری از نماهای سرزنده یکی از اهداف طراح در این پروژه بود، مثل – ایجاد گلهای طبیعی در نمای بیرونی ساختمان که قابل مشاهده است. – به کار گیری از مصالحی که باعث شده نمای ساختمان را دو چندان کرده و تمام افراد را به خود خیره کند. – مهندسان و معماران ساختمان سعی کرده اند که تمامی این شرط ها را در داشتن یک نمای ظاهری زیبا طراحی کنند تا یک ساختمان شیک و مدرن را به وجود آورده و به زیبایی شهر خود کمک به سزایی کنند. هدف اصلی از طراحی پلان باز در این شیوه طراحی که اولین بار توسط “لوکوربوزیه” معمار سوئیسی مطرح شد، پیوند دادن فضای آشپزخانه، اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری برای استفاده بیشتر و بهتر از فضا، بوده است. پلان باز به نوعی از طراحی داخلی گفته میشود که که در آن دو یا چند فضای مشترک به هم پیوستهاند و فضای بزرگتری را تشکیل دادهاند. به عقیدهٔ لوکوربوزیه، «ساختن به معنای حل مسئله از درون به بیرون و بینیاز به کانسپتی زیبا شناسانه» بود. این طرز تفکر بود که باعث شد تا مرکز توجهمان به عملکرد پنهان در پلان منحرف شده و حل آن وظیفهٔ اصلی طراح پنداشته شود. لذا سعی شد در این پروژه به تمام مواردی که یک انسان برای آسایش و راحتی و عملکرد آسان با دسترسی راحت نیاز دارد را در خود جا دهد.